Dożywotnie życie w obfitości bez obaw

Inauguracja

Jak opisał Andrawis A, (2018); opisał, wszyscy ludzie chcą życia w obfitości bez deficytów. Ale w trakcie życia pragnienie to jest zamglone przez konflikty psychologiczne i choroby. Te upośledzenia mają wpływ na każdy osobisty rozwój życia. W miarę narastania objawów patologicznych aż do chronizacji, z naukowego punktu widzenia pojawia się pytanie, czy proces ten należy do natury człowieka, czy jest to kwestia stłumionych nieświadomych urazów wczesnego dzieciństwa czy dysfunkcjonalności organizmów wewnętrznych. Kolejną przyczyną niespójności może być brak wiedzy, błędy w relacjach międzyludzkich, błędne ludzkie powołanie i mały wgląd w sens życia (Andrawis A, (2018).
Istnieje horyzontalna interpretacja z dyscyplin naukowych psychoneuroimmunologii PNI i w medycynie psychosomatycznej PSM na pytanie „dlaczego ja” w przypadku choroby. Ponieważ człowiek jest nie tylko fizycznie i psychicznie ukształtowany, ale także duch tworzy duszę-ciało, PNI i PSM widzą przyczynę choroby w wewnętrznych konfliktach psychicznych, stłumione nieświadome lęki UBW, niepewność lub negatywne procesy w relacjach międzyludzkich i w niespełnionym życiu i celach życiowych.
Wyjaśnienie chorób z punktu widzenia naukowego PNI i PSM stoi w sprzeczności z poglądem teologii i filozofii (tamże). Czynniki zewnętrzne, takie jak promieniowanie radioaktywne, infekcje bakteryjno-wirusowe, skład genetyczny i substancje rakotwórcze są wspólnie odpowiedzialne za rozwój chorób. W poszukiwaniu wyjaśnień PSM i PNI znaleźć więcej przyczyn w konfliktach psychicznych, ponieważ istotę ludzką należy traktować holistycznie (ibid.).
dusza i ciało – dusza – duch – jedność
„Podczas gdy antropologia psychosomatyczna od dawna zajmowała się problemem ciała i duszy, a interakcja między procesami psychicznymi i fizycznymi znajdowała się w centrum jej rozważań, dziś przeważa pogląd, że chorobę i zdrowie należy rozpatrywać w kompleksowym modelu biopsychospołecznym. Zgodnie z tym modelem, wzajemne oddziaływanie ciała i duszy jest z kolei w interakcji z otoczeniem, które kształtuje człowieka i które jest przez niego kształtowane” (tamże).

Człowiek z antropologicznego punktu widzenia
Człowiek ucieleśnia trzy poziomy: fizyczny, umysłowy i duchowy. „Duchowa dusza ciała jako jedność”. W ten sposób człowiek będzie uważany za jednostkę po tej jedności w trzech obszarach.
Jeśli te trzy poziomy są w harmonii ze sobą, człowiek jest zrównoważony. Osłabienie jednego z tych poziomów prowadzi do zachwiania równowagi i dysharmonii naszego organizmu, co może prowadzić do chorób psychicznych. Chodzi o zrównoważenie poziomu fizycznego, umysłowego i duchowego.
Aby osiągnąć stabilny stan psychiczny, należy dołożyć starań, aby żyć w harmonii. Wprowadzanie w życie ważnych celów naszego życia z dyscypliną.
Staramy się uchwycić sens życia. Często pomaga zachować wewnętrzny spokój w życiu! Musisz nauczyć się pozwalać i akceptować rzeczy takimi, jakimi są Autorefleksja, rozpoznawanie naszych słabości i mocnych stron. Akceptacja Andrena i nas samych jako nas samych. Żyć z sobą w pokoju i zadowoleniu, aby doświadczyć miłosnej wspólnoty z innymi ludźmi.
Strachy egzystencji

Rys. 1. Własne męki Andrawisa A, (2005); Serce ludzkie jest podobne do gruszkowatej metafory, jeśli jeden, cały świat (ziemia).
My ludzie chcemy więcej i więcej. Gdy tylko spełni się życzenie, kolejne życzenie jest w toku. Nigdy nie możemy być nasyceni materiałem. Uważamy, że jest to dla nas spełnieniem, co niestety nie jest prawdą. Dlaczego tak właśnie jest? Serce ludzkie ma podobnie gruszkowaty kształt. A ziemia jest okrągła. Jeśli włożysz cały świat z całym materiałem do ludzkiego serca, trzy zakątki wciąż pozostają puste. Te trzy rogi mogą spełnić tylko jedną rzecz! To może być tylko „BÓG” (Andrawis A, 2005).